سید ابراهیم ابطحی

تاریخ انتشار: 1402/10/20
بازدید: 1217
0 / 0

نام و نام خانوادگی: سید ابراهیم ابطحی
 محل و سال تولد : 1334، کرمانشاه
آخرین مدرک و رشته تحصیلی و محل اخذ آن: کارشناسی ارشد علوم رایانه، دانشگاه صنعتی شریف
آخرین محل و سمت کاری: عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر،دانشگاه صنعتی شریف
نشانی الکترونیکی برای تماس دوستداران شما در انجمن: abtahi@sharif.edu

 

  • شرح مختصری در مورد کارگاه تجربه آموزش انفورماتیک. (حداکثر یک پاراگراف)
  • پروژه کارگاه تجربی آموزش انفورماتیک (1368)، نقطه آغازین کارهای تجربی- پژوهشی بود که در پی جمع‌بندی پایان‌نامه تحصیلی‌ام با عنوان نقش انفورماتیک در برنامه توسعه در ایران و آسیب‌شناسی انجام شده در آن با کمک شورای عالی انفورماتیک کشور و شرکت داده‌پردازی ایران انجام دادم. در این پروژه با نمونه‌سازی و اجرای کلاس‌های آموزش رایانه با طرح درس‌های مدون، از سطوح پیش‌دبستانی تا دانشگاهی و حرفه‌ای به تعیین سطوح مناسب شروع این آموزش‌ها در ایران پرداخته شد. تبعات این پروژه بعدها، منجر به تدوین و اجرای طرح کاد مدرسه‌ای رایانه، تدوین کتاب درسی رایانه سوم دبیرستان، برپائی هنرستان‌های رایانه و ارائه دیپلم رایانه در ایران شد. این فعالیت‌ها را با برپائی مرکز آموزش انفورماتیک در شرکت داده‌پردازی و کار روی استثنائی‌ها از جمله ناشنوایان ادامه دادیم و نتایج سالیانه آن را در نمایشگاه‌های سالیانه کامپیوتر تهران ارائه نمودیم. سپس در دبیرستان دخترانه تیزهوشان فرزانگان مرکز اطلاع‌رسانی دانا را دایر کردیم و در پی آن اینترانت آموزشی روزبه، اطاق هوشمند سیبرنتیکی و مدرسه مفهومی لوگو را در مرکز آموزشی پسرانه روزبه طراحی و اجرا کردیم. این‌گونه فعالیت‌ها را با وقفه‌های ناخواسته با استفاده از فرصت‌ها هنوز پس از 22 سال پی می‌گیرم و  به نتایج مقطعی و سرانجام آن امیدوارم. آخرین فعالیت در این زمینه گفتگوهای ساخت‌یافته با مدیران و مدرسان دبیرستان دخترانه خرد در زمینه تبعات حضور دانش‌آموزان در جهان مجازی بود که تابستان امسال برگزار شد. مدیران و همکاران یاور این پروژه‌ها که قدر شناسانه لایق یادآوری هستند: همکاران– مهندس حسین غفاری گرکانی، مهندس پرویز یوسفی کردستانی، دکتر شایا ضیغمی، مهندس سعید نعمتی گیو، مهندس محمود محسنی‌نیا، دکتر میر حسین دزفولیان، مهندس زهرا میرحسینی اسفندانی، مهندس مریم کیا، دکتر زهرا موسوی، آقایان صادقی و جوادی‌نیا و مدیران پشتیبان- مهندس برات قنبری، مهندس مسیح قائمیان، دکتر علی کرمانشاه، مهندس مهدی خادم ازغدی، زنده یاد مهندس جعفر علاقمندان، خانم مهندس خیریه بیگم حائری‌زاده و مهندس رحیم کلاهدوز بوده و هستند.  
  • با انجمن انفورماتیک ایران و نشریه گزارش کامپیوتر چقدر آشنایی دارید و چه نقش و جایگاهی برای آن‌ها قائلید؟ (حداکثر یک پاراگراف)
  • از اولین روزها به واسطه حضور در دانشگاه صنعتی شریف با انجمن انفورماتیک آشنا شدم. با نوشته‌های دکتر پرهامی با گزارش کامپیوتر آشنا شدم و پاسخ ضمنی و عالمانه دکتر پرهامی به دیوار نوشته کاغذی ساده اندیشانه آن روزهای من با عنوان تکنوکرات‌ها دارند می‌آیند که از سر شور و نه شعور نوشته بودم، مرا به اندیشه بیشتر و مطالعه و نوشتن از سر دانائی و همکاری با گزارش کامپیوتر واداشت که خوشبختانه هنوز هم ادامه دارد. جایگاه انجمن انفورماتیک به عنوان اولین انجمن مردم نهاد علمی بخش رایانه به واسطه استمرار بدون لغزش فعالیت‌هایش ارزشمند است. همچنین گزارش کامپیوتر بابت حضور 32 ساله و دویست شماره‌ای، در حوزه نشریات تخصصی و حرفه‌ای قابل اعتنا است و همه این‌ها علاوه بر تلاش همه همکاران سالیان انجمن به همت دو نفر میسر شده که باید قدرشناس زحماتشان بود: دکتر بهروز پرهامی و آقای ابراهیم نقیب زاده مشایخ.
  • به نظر خودتان مهمترین فعالیت شما در حوزه فناوری اطلاعات کشور چه بوده و اکنون چه می‌کنید؟  
  • معلمی به عنوان حرفه اصلی و کمی کار پژوهشی و حرفه‌ای بابت کسب توان آموختن مطالبی که با کمی مهارت حرفه‌ای همراه باشد، کاری بوده که از گذشته تاکنون پی گرفته‌ام (هر چند دومی در شرایط کنونی دچار توقفی ناگزیر شده که امیدوارم مقطعی باشد). کاری که بسیار کسان با کیفیت بسیار بهتر از من این سال‌ها انجام داده‌اند. تنها اهمیتی که برای فعالیت‌های خود قائلم و بابت آن شکر گزارم، اینست که تنها کارهائی را کرده‌ام که باور و دوست داشته‌ام و غیر از این هم چیزی نخواسته و نمی‌خواهم.  
  • یک فرد شاخص در فناوری اطلاعات ایران و یک فرد شاخص در فناوری اطلاعات جهان را نام ببرید و علت شاخص بودن او را از نظر خودتان بنویسید.
  • انتخاب‌های من دکتر پرهامی و وایزن بام هستند، هرچند نام بردن از یک فرد غیرمنصفانه است، زیرا کمتر کاری در زمان با تلاش انفرادی سامان می‌گیرد. بنابراین با نکوداشت استاد زنده یادمان، دکتر مرتضی انواری که آموزش رایانه در کشور مدیون پیشگامی‌های اوست. در بخش آموزش دانشگاهی در نیمه اول نیم قرن فعالیت این بخش دکتر بهروز پرهامی با گستره وسیعی از خدمات بی‌بدیل و در نیمه دوم دکتر محمد قدسی با رفتارهای کیفیت محور، تلاش‌های دلسوزانه و جایگاه یکی از اولین تمام استادهای این رشته، تأثیرگذار می‌دانم. در صنعت و بخش خصوصی، دکتر محمد صنعتی مؤسس شرکت نرم‌افزاری سینا با توفیق به یادماندنی و تکرار نشدنی واژه‌پرداز زرنگار و آقای محمود نظاری مدیر موفق شرکت همکاران سیستم بابت توسعه، بلوغ و تکامل تدریجی نهادی خصوصی که در شرایط کنونی استوار در بورس حضور دارد، متشکل از مجموعه شرکت‌های متعددی است، سودآوری عیان قابل ملاحظه در عین داشتن واحد تحقیق و توسعه دارد، حضوری انکار نشدنی داشته‌اند. در بخش مدیران دولتی مهندس برات قنبری به جهت نگاه آینده‌نگرانه و حوصله مدیریتی بابت تحقق طرح‌های نوآورانه زمان‌دار و مهندس نصرالله جهانگرد، بابت تحول ارتقاء بخش به بخش انفورماتیک با حضور در حساب‌های ملی، توفیق‌های متاسفانه ناچیز انگاشته شده طرح تکفا و شفاف‌سازی فعالیتی مدیریتی دولتی با مستندسازی و نشر هم‌زمان مستندات و استمرار بلند نظرانه فعالیت‌ها تاکنون، فراموش نشدنی می‌دانم. در بخش مجموعه‌های مردم نهاد و انجمن‌های علمی آقای ابراهیم نقیب زاده مشایخ که تصور امکان استمرار بقای انجمن انفورماتیک ایران و دو ماهنامه گزارش کامپیوتر بدون حضور، زحمات سخاوتمندانه، طاقت‌فرسا و ثمربخش ایشان نشدنی است. فرانک جورج و نگاه آینده‌نگرانه او در دهه هفتاد میلاد در کتاب سلطه ماشین و اشاره به مفهوم آلودگی اطلاعاتی که تصور آن در چهار دهه پیش دشوار بود، را می‌پسندم همان‌طور که نگاه کاوشگر وایزن بام را به خوش‌بینی تافلر ترجیح می‌دهم و تنها با معیار توفیق گسترش به کارگیری عمومی رایانه در جهان، نقش بیل گیتس، و مایکروسافت به عنوان، مجموعه مدیران جوان، نوآور و جسور را تا مدت‌ها  تکرار نشدنی می‌دانم.  
  • جالب‌ترین اثرهنری یا علمی که اخیراً خوانده‌اید یا دیده‌اید ( اعم از کتاب، مقاله، فیلم، تئاتر و ....) و نظرتان را جلب کرده است نام ببرید.
  • خوشبختانه این موارد فراوانند و نام بردن از یک اثر، زحمات سیزیف گونه هنرمندان ما را نادیده می‌گیرد و هم مرا از معرفی آثاری که شادی‌های که برایم به بار آورده‌اند محروم می‌کند که از آن نمی‌گذرم. در همین ماه‌های اخیر با این آثار رضایت‌های ماندگاری را تجربه کرده‌ام که سپاسگزار خالقان آن هستم:
    موسیقی: کنسرت همنوازان حصار: کار مشترک همایون شجریان و علی قمصری.
    پی آیند تلویزیونی: وضعیت سفید، کار حمید نعمت الله.
    نمایشنامه صحنه‌ای: جیره‌بندی پر خروس برای سوگواری، کار علی نرگس‌نژاد.
    فیلم : اینجا بدون من، کار بهرام توکلی و جدائی نادر از سیمین، کار اصغر فرهادی.
    متن نمایشی : تاراج‌نامه، نوشته بهرام بیضائی.
  • آینده فناوری اطلاعات در جهان را در ده سال آینده چه پیش‌بینی می‌کنید؟ (حداکثر یک پاراگراف)
    گرایش بیشتر به فناوری اطلاعات سبز و آداب فناوری اطلاعات و آموزش آن‌ها تا بتوان در کنار فرصت‌ها از تهدیدهای به کارگیری گسترده اش کاست و آسایش بیشتر ناشی از به کارگیری آن را با آرامش آفرینی همراه کرد.
     
  • عنوان یک آرزو یا هدف برآورده نشده:
    دانشجوی عزیزی که درسی را در دهه هفتاد با من داشت (که فکر می‌کنم متأسفانه قبول نشده بود)، در آن سال‌ها سه کاریکاتور از من کشید و به من داد که در اینجا تصویر آن‌ها رامی‌آورم (اگر اشتباه نکنم آقای کاظم اردکانیان بود که دوستانش فرهاد صدایش می‌زدند و کاریکاتورها را هم به همین نام امضاء کرده است و اینک ایران نیست و هر کجا هست، برایش آرزوی توفیق دارم)، او به عنوان دانشجوی من، در تشخیص عدم یادگیری خود و علت آن قطعاً محق بود، اما من به عنوان معلم او ضمن داشتن حق پذیرش یا عدم پذیرش دلایل، با پذیرش عدم تحقق یادگیری در او، خود را موظف به رفع این ایرادات و تقصیر می‌دانسته و می‌دانم. به عنوان معلمی که پس ازسال‌ها تدریس کماکان عاشقانه این حرفه را، به علت آنچه که از نسل‌های مختلف دانشجویان مستمرا می‌آموزم، دوست دارم، دو دهه است برای رفع این ایرادات می‌کوشم و فکر نمی‌کنم کاملاً موفق شده باشم اما آرزو دارم پیش از پایان ایام معلمی، اندکی در رفع این ایرادات موفق شوم و با این آرزوست که کماکان تلاش می‌کنم.