محمد فرخی

نام و نام خانوادگی: محمد فرخی
محل و سال تولد:
 در اواخر اسفندماه 1327 در شهر قزوین به این جهان آمدم، اما در شناسنامه‌ام 1/1/1328 درج شده است که مثلاً خوش‌یمن باشد.
آخرین مدرک و رشته تحصیلی و سال و محل اخذ آن:
 سال 1350 در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه آریا مهر سابق (شریف فعلی) به اصطلاح فارغ التحصیل شدم. در حال حاضر مشاور IT مدیرعامل بانک ایران و ونزوئلا هستم.
نشانی الکترونیکی برای تماس دوستداران شما در انجمن:
farrokhi_mohammad@yahoo.com

• با انجمن انفورماتیک ایران و نشریه گزارش کامپیوتر چقدر آشنایی دارید و چه نقش و جایگاهی برای آن‌ها قائلید؟
• آشنایی من با انجمن انفورماتیک ایران به زمان تأسیس آن بر می‌گردد. از سال‌های اول انجمن عضو بودم و نشریات انجمن را با علاقه و کنجکاوی می‌خواندم و در برخی از جلسات آن شرکت می‌کردم. اما بعدها به بهانه مشغله کاری و زندگی و در اصل کم همتی، ارتباطم با انجمن تقریباً قطع شد. البته گهگاه به سخنرانی‌های انجمن می‌رفتم و دوستان را آنجا یا در نمایشگاه‌ها می‌دیدم.
  تا جایی که یادم می‌آید یک سخنرانی در انجمن داشتم با موضوع صادرات نرم‌افزار، نیز در اوائل سال 80 یک دوره عضو هیأت مدیره انجمن بودم.

• به نظر خودتان مهمترین فعالیت شما در حوزه فناوری اطلاعات کشور چه بوده و اکنون چه می‌کنید؟
• گفته‌اند آدم نباید درباره خودش بگوید و بهتر است دیگران درباره او بگویند. به هر حال در پاسخ به این پرسش یادم می‌آید اواخر سال 60 شرکت آی‌بی‌ام از ایران رفت و دست ما را از امکانات فراوان و محصولات و خدمات روز و پشتیبانی‌های مؤثر خود کوتا ه کرد و آنچه ماند بعدها به نام شرکت داده‌پردازی ایران به کار ادامه داد. مدیریت وقت شرکت داده‌پردازی (که لازم می‌دانم دست کم از دو نفر آن‌ها فصیحی مدیر عامل و خوش‌آموز مدیر ارشد نام ببرم) به چند اقدام استراتژیک (همان راهبردی خودمان) دست زد. یکی از آن‌ها جذب و آموزش و آماده کردن نیروی انسانی تخصصی در زمینه نرم‌افزار و سخت‌افزار و امور مشتریان بود که در چند مرحله به انجام رسید (آن زمان هنوز شبکه به عنوان یک کار مستقل و گسترده در نیامده بود).
  از همان ابتدای کار قرعه مدیریت نیروی جوان نرم‌افزار را به  قول حافظ «به نام من دیوانه زدند». من تلاش کردم آنچه را از آی‌بی‌ام آموخته و اندوخته بودم با اقتضائات فرهنگ ایرانی خودمان به اصطلاح بومی‌سازی کنم و در مدیریت به کار بندم. این‌که تا چه اندازه موفق شدم بهتر است دیگران نظر بدهند. به ویژه خود همان نیروهای جوان آن روز که حالا برخی‌شان که مانده‌اند و نرفته‌اند در سن میان‌سالی از مدیران و کارشناسان ارشد فناوری اطلاعات کشور هستند. هرگاه از ایشان خبری می‌شنوم، این شعر حافظ دلم را روشن می‌کند:
  «گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت                                              قطره باران ما گوهر یکدانه شد»
  پس از این مقدمه طولانی پاسخ من به این پرسش این است که به نظر خودم مهمترین کار من، اگر گزافه نگفته باشم، تلاش برای شیوه‌ای از مدیریت حرفه‌ای بوده است که نظام مدیریتی آی‌بی‌ام را با جنبه‌های انسانی و فرهنگ ایرانی سازگار سازد. حالا هم که به اصطلاح بازنشسته شده‌ام (همین جا بگویم که کاملاً باز ایستاده‌ام)  بیشتر به کارهای مشاوره مدیریت در حوزه فناوری اطلاعات (البته بیشتر نرم‌افزار) مشغول هستم.

• یک فرد شاخص در فناوری اطلاعات ایران و یک نفر شاخص در فناوری اطلاعات جهان را نام ببرید و علت شاخص بودن او را از نظر خودتان بنویسید.
• نام بردن یک فرد شاخص از میان افراد شاخص کاری بس دشوار است، اما از آنجا که به نظر من در حوزه فناوری اطلاعات اهمیت درجه یک از آن نیروی انسانی است، البته بدون این‌که اهمیت عوامل دیگر مانند تکنولوژی و برنامه‌ریزی و سازماندهی و ... را دست کم بگیریم، مرحوم دکتر مرتضی انواری را به عنوان فرد شاخص در حوزه فناوری اطلاعات نام می‌برم که با تیزبینی خود در آن زمان در تأسیس مدرسه عالی کامپیوتر پیشگام شدند. در سطح جهانی به نظر من بیل گیتس شاخص‌ترین فرد است که با ابداعات خود دامنه کاربرد کامپیوتر را فراگیر کرد.

• جالب‌ترین اثر هنری یا علمی که اخیراً خوانده‌اید یا دیده‌اید ( اعم از کتاب، مقاله، فیلم، تئاتر و ....) و نظرتان را جلب کرده است نام ببرید.
• برگزیدن جالب‌ترین اثری که خوانده‌ام یا دیده‌ام از میان بقیه کمی دشوار است، چون من در حوزه‌های متنوع علمی، فلسفی، عرفانی، ادبی، تاریخی، روانشناسی، رمان به‌طور مستمر می‌خوانم، به علاوه فیلم می بینم و موسیقی گوش می‌کنم و ...
  چند سال پیش کتابی خواندم به نام «جهان هولوگرافیک» نوشته مایکل تالبوت ترجمه داریوش مهرجویی که برای من پیامی داشت. در این کتاب از زبان یک دانشمند امروزین یعنی همان آقای تالبوت شواهدی مطرح می‌شود که با دانش امروز قابل تبیین و توجیه نیست. البته این نکته از کارآمدی دانش به هیچ وجه نمی‌کاهد، بلکه به یاد ما می‌آورد که دانش بشری همچنان راه درازی در پیش دارد.

• آینده فناوری اطلاعات در جهان را در ده سال آینده چه پیش‌بینی می‌کنید؟
• پیش‌بینی فناوری اطلاعات در ده سال آینده در جهان شتابان در عرصه تکنولوژی، اگر نگوییم ناممکن است، حتماً غیرواقع بینانه خواهد بود. اما روندهایی دیده می‌شود که به نظر می‌رسد در آینده گسترده‌تر خواهد شد. به چند مورد اشاره می‌کنم:
  تولید نرم‌افزارهای کاربردی در فضای Web2.O گسترش پیدا خواهد کرد و کاربران به گونه‌ای فعال و پویا در فرایند تولید مشارکت می‌کنند.
  معماری‌ها و روش‌ها و قراردادهایی که تولید و بهره‌برداری از نرم‌افزارهای کاربردی را در فضای شبکه آسان‌تر کند بیشتر رواج پیدا خواهد کرد، به گونه‌ای که وابستگی و محدودیت به سکّو (پلتفورم) و بانک اطلاعاتی و ... از میان برداشته شود، به عنوان نمونه می‌توان از معماری خدمت‌گرا ( (SOA و همچنین رایانش ابری نام برد.

• عنوان یک آرزو یا هدف برآورده نشده.  
• آرزوهای مهم زندگی در حدی که تلاش کرده‌ام، برآورده شده است. به قول حافظ «بر منتهای همت خود کامران شدم»، اما باید بگویم که از دوران کودکی با اشتیاق به موسیقی ایرانی گوش می‌کردم و آرزو داشتم یک روزی بتوانم سازی بزنم. این میسر نشد تا سن سی و چند سالگی که مشق سه‌تار را شروع کردم ولی به دلیل مشغله کاری و دیگر عوامل بازدارنده ادامه ندادم و قطع شد. اگرچه این آرزویم برآورده نشد اما خوشحالم که زمینه مشق موسیقی را برای فرزندانم فراهم کردم و خودم هم به‌طور مستمر موسیقی گوش می‌کنم، آن چنان که موسیقی بخشی از زندگی‌ام شده است.